Mahathir dan Gerakan “Payung Besar”: Episod Lama Dendam Politik yang Berulang

Tun Dr. Mahathir Mohamad, tokoh yang pernah dianggap bapa pembangunan Malaysia, sekali lagi tampil dengan agenda baharu bertopengkan “penyatuan Melayu” melalui pelancaran Sekretariat Proklamasi Orang Melayu atau gerakan “Payung Besar Melayu”. Namun, hakikat di sebalik gerakan ini bukanlah hasrat tulen untuk memperkasa bangsa Melayu, sebaliknya merupakan kesinambungan dendam kesumat politik Mahathir terhadap Perdana Menteri kini, Dato’ Seri Anwar Ibrahim.

Gerakan ini, walaupun berselindung di sebalik retorik kononnya untuk menyelamatkan Melayu, hakikatnya berasaskan rasa tidak puas hati, kebencian peribadi, dan ketamakan untuk kembali memegang kuasa melalui jalan pintas. Ia mencerminkan corak politik kitar semula yang tidak membina – perkauman, pecah dan perintah, serta sentimen lama yang gagal membentuk Malaysia yang progresif.

Dendam Politik: Daripada Anwar ke Najib ke Anwar Semula

Sejak dipecat Anwar Ibrahim pada 1998, Mahathir kekal obses untuk menyekat kemaraan bekas timbalannya itu. Walaupun mereka dilihat berpadu sementara dalam PRU14 demi menjatuhkan Dato’ Seri Najib Razak, kerjasama itu tidak lebih daripada pakatan taktikal. Mahathir sekali lagi memanipulasi sentimen rakyat untuk menaiki takhta, tetapi enggan menunaikan janji peralihan kuasa kepada Anwar seperti yang dipersetujui dalam Pakatan Harapan.

Tindakannya meletak jawatan secara mengejut pada Februari 2020 membuka jalan kepada Langkah Sheraton, yang akhirnya menyaksikan kerajaan dipimpin oleh Tan Sri Mahiaddin Yassin — individu yang suatu masa dahulu dilabel Mahathir sebagai pengkhianat kepada mandat rakyat (The Star, 29 Februari 2020).

Kini, Mahathir sekali lagi berpakat dengan Mahiaddin dan PAS — dua entiti yang pernah dikecamnya secara terbuka. Beliau pernah menyifatkan PAS sebagai “parti yang memecah-belahkan Melayu” dan “tidak tahu mentadbir” (Utusan Malaysia, 22 September 2002), namun kini sanggup bergandingan tangan dengan mereka demi menjatuhkan Anwar.

Mahathir: Raja Pecah dan Perintah

Sejak zaman Tunku Abdul Rahman, Mahathir dikenali sebagai pengkritik lantang terhadap kepimpinan yang tidak selari dengan kehendaknya. Buku “The Malay Dilemma” yang diterbitkan pada 1970 menggambarkan betapa beliau telah mempersoalkan kebijaksanaan Tunku dalam mengurus hubungan kaum dan dasar-dasar nasional. Kemudian beliau memainkan peranan menjatuhkan Tun Abdullah Ahmad Badawi melalui tekanan dalaman dan serangan berterusan terhadap kelemahan pentadbiran Pak Lah, termasuk penglibatan rapat dengan TS Mahiaddin untuk mempercepatkan proses peralihan kuasa (New Straits Times, 2009).

Langkah menubuhkan Parti Pribumi Bersatu Malaysia (BERSATU) pada 2016 kononnya untuk menyelamatkan Melayu daripada rasuah pemerintahan Najib hanya berakhir dengan beliau meninggalkan parti itu selepas gagal mengawal hala tujunya. Penubuhan Pejuang pada 2020 juga menemui jalan buntu apabila parti tersebut kalah teruk dalam PRU15 — hilang semua deposit dan tidak menang sebarang kerusi (SPR Malaysia, 2022).

Sentimen Melayu dan Politik Retorik Lama

Gerakan “Payung Besar” bukan sekadar projek politik peribadi, tetapi membawa naratif bahaya — memperalatkan sentimen perkauman untuk tujuan politik. Mahathir membina naratif seolah-olah orang Melayu terancam dan hilang kuasa, padahal statistik menunjukkan sebaliknya.

Menurut Jabatan Perangkaan Malaysia (2023), Melayu dan Bumiputera membentuk 69.9% penduduk Malaysia. Di Parlimen, majoriti kerusi masih dikuasai wakil Melayu. Hak istimewa orang Melayu masih termaktub dalam Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan. Maka, dakwaan kononnya Melayu terpinggir atau tidak terbela di bawah Kerajaan Perpaduan tidak berlandaskan fakta, sebaliknya dipacu oleh ketakutan yang dicipta.

Tambahan pula, kerajaan di bawah kepimpinan Anwar Ibrahim tidak hanya mengekalkan kedudukan Islam dan hak Melayu, malah memperkukuhkan institusi Raja-Raja dan Majlis Agama Islam Negeri. Usaha memperkasa ekonomi Melayu-Bumiputera diteruskan melalui pelbagai inisiatif, termasuk Dana MADANI RM1 bilion (Kementerian Kewangan, 2024).

Rakyat Sudah Matang

Perkembangan politik semasa menunjukkan rakyat sudah lebih matang. Mereka menolak politik berbentuk kebencian kaum, ketakutan agama dan dendam peribadi. Malaysia Madani diterima sebagai pendekatan baharu yang menekankan perpaduan, keadilan sosial dan integriti pentadbiran — sesuatu yang gagal dicapai di bawah pendekatan lama.

Laporan Merdeka Center (Disember 2023) menunjukkan 61% rakyat Malaysia menyokong pendekatan perpaduan dan reformasi kerajaan, manakala hanya 27% mahu “politik Melayu dominan” sebagai keutamaan. Ini menunjukkan naratif Mahathir semakin lapuk dan tidak diterima oleh majoriti rakyat.

Kesimpulan

Gerakan “Payung Besar” bukanlah satu usaha murni untuk menyatukan orang Melayu seperti yang dicanangkan, tetapi merupakan manifestasi dendam seorang tokoh lama yang enggan menerima hakikat bahawa zaman beliau sudah berlalu. Apa yang lebih membimbangkan ialah gerakan ini sebenarnya berpotensi besar untuk memecahbelahkan lagi negara kepada segmen jurang perkauman yang semakin melebar, mengancam keharmonian masyarakat majmuk, serta membangkitkan semula ketegangan kaum yang selama ini berjaya diredakan melalui pendekatan inklusif dan damai Kerajaan Perpaduan.

Rakyat Malaysia, khususnya golongan majoriti yang cintakan kestabilan dan perpaduan, telah lama selesa bernaung di bawah kebijaksanaan dan naungan Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong serta institusi Raja-Raja Melayu yang menjamin keutuhan Perlembagaan dan perpaduan negara. Rakyat sudah semakin matang, tidak lagi boleh ditipu dengan retorik perkauman sempit ciptaan Mahathir dan kuncu-kuncunya yang sarat dengan dendam, kegagalan, dan kehancuran politik silam.

Malaysia hari ini sedang menuju ke arah pembinaan semula negara melalui prinsip keadilan, tatakelola baik dan kesatuan pelbagai kaum di bawah kerangka Malaysia Madani. Maka, sebarang usaha untuk menunggang semangat perkauman demi tujuan peribadi dan politik sempit harus ditolak sekeras-kerasnya oleh rakyat yang cintakan masa depan yang bersatu, harmoni dan progresif.